Tuesday, November 14, 2017

ဒီဇင္ဘာေတး ၂၀၁၇

ဘာက ဘယ္လို စမွန္းမသိ။ ဘယ္ေနရာ ဘယ္မွာ အတိအက် မသိ။ ဘယ္လို ဘယ္ပံု အဆံုးသတ္မွာလဲ မသိ။ အစမရွိ အဆံုးမရွိ။ မိုးတိမ္ေတြလို တစ္စံု တစ္ရာကေတာ့ ေရြ႕လ်ားေနတာကို အလြမ္းလို႔ ေခၚပါသလား။  
                          
တစ္ခုေသာ ႏိုဝင္ဘာ။ စားေမးပြဲႀကီး ၿပီးသြားရင္ လြတ္လပ္ၿပီ လို႔ ေတြးသူကေတြး။ ဒီေက်ာင္းႀကီးက ထြက္ခြာ သြားၿပီးရင္ ဘဝခရီး ကိုယ္စီ စေလွ်ာက္ရေတာ့မယ္လို႔ ဆိုသူကဆို။ တူႏွစ္ကိုယ္ ေန႔စဥ္ေတြ႕ရဖို႔ ေဝးေတာ့မယ္လို႔ ေဆြးသူကေဆြး။ ဒီအခ်ိန္ ေနာက္ဆံုး ဖြင့္ေျပာပစ္လိုက္မယ္လို႔ အားခဲသူခဲေပါ့။ ေက်ာင္းဝန္းထဲက ဗာဒံပင္ႀကီးက အရြက္ေတြ ေျမာက္ျပန္ေလအေဝွ႕မွာ ေႂကြၾကေနေလရဲ႕။  
.......အခုေတာ့ ... ေဝးခဲ့ၿပီေလ ... အခုေတာ့ ... ေဝးခဲ့ၿပီ ...တို႔ႏွစ္ဦးသား....ႏႈတ္ဆက္မ်က္ရည္ေလးမ်ား....မသိေအာင္သိမ္းထား...... 
ထူးအိမ္သင္ သီခ်င္းသံသဲ့သဲ့က ကန္တင္းဘက္က လြင့္လာတယ္။ 
ရြာကို ျပန္ရမယ့္ရက္ရယ္ ၊ ရန္ကုန္ျပန္လာ အလုပ္ရွာရမယ့္ ရက္ရယ္ တြက္ဆလို႔ေနမိတယ္။ 

ဒါေတြက အစလား အဆံုးလား။ ဘယ္သူက အဓိက ဇာတ္ေဆာင္လဲ။ မ်က္လံုးခ်င္း ႏွလံုးသားခ်င္း စကားေျပာယံု ၊ ရင္ထဲ လိုက္ခနဲ ခုန္ယံုနဲ႔ မလံုေလာက္ခဲ့ဘူးဆိုတာ ဆယ္စုႏွစ္အေတာ္ၾကာမွ သိခဲ့တယ္။    

....အခုေတာ့ ... ေဝးခဲ့ၿပီေလ ... အခုေတာ့ ... ေဝးခဲ့ၿပီ ...တို႔ႏွစ္ဦးသား.......

ေကာင္မေလးေရ ... သကၠရာဇ္ေဝေဝဝါးဝါး ေျမပဲယို လွည္းတန္းလမ္းမ။ ရင္ခုန္သံက အေျမႇာက္ဆံလို မ်က္ဝန္းနက္တစ္စံု ...တည့္တည့္ရင္ဝ စိုက္တဲ့ မွ်ားတစ္ေခ်ာင္း... အခုထိ ေသြးစက္လက္နဲ႔ ႏႈတ္ဖို႔ခက္ေနတုန္း။ အိမ္မက္က လန္႔ႏိုးေတာ့ ၂၀၁၇ ဒီဇင္ဘာ ျမဴႏွင္းကေလးေတြက်လို႔။ ငါတို႔ ေကာင္ကေလး ေကာင္မေလးေတြ မဟုတ္ၾကေတာ့ဘူး။ 

မိုးပ်ံငွက္

ႏိုဝင္ဘာ  ၂၀၁၇။

Tuesday, January 31, 2017

Musician AC and broken keyboad circuit on Canvas 18" x 24"

ဂီတသမား အႏုပညာသမား စစ္စစ္ဆိုတာ ဘယ္လိုမ်ိဳးလဲ


Saturday, January 28, 2017

အိမ္မက္ထဲကလို ရင္ခုန္ေနတုန္း

အိမ္မက္ထဲ မွာ ကဗ်ာဆရာတစ္ေယာက္နဲ႔ စကားေျပာတယ္။ သူ႕ ကဗ်ာေတြဟာ တစ္ခ်ဳိ႕ က ႏူးညံ့ သိမ္ေမြ႕နက္႐ိႈင္း ၊ တစ္ခ်ဳိ႕က ၾကမ္းရွ ဘဝထဲက ခံစားေရဖြဲ႕တယ္လို႔ေျပာတယ္။ ကဗ်ာဆိုတာ ထုတ္ကုန္တစ္ခုလို ထုတ္လုပ္လို႔မရဘူး။ ဂႏၲဝင္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ေမာ္ဒန္ပဲျဖစ္ျဖစ္ ခံစားတတ္ဖို႔ သာ အေရးႀကီးတဲ႕ အေၾကာင္း Check in တင္လို႔မရတဲ့ ကမ႓ာႀကီးရဲ႕ တစ္ေနရာမွာ ေျပာၾကတယ္။

တိမ္ေတြေပၚ ပ်ံ  စႀကၤာဝဠာထဲ ေရာက္သြားခ်ိန္မွာေတာ့ ေလလြင့္ေနတဲ့ ပန္းခ်ီဆရာတစ္ေယာက္နဲ႔ ထပ္ေတြ႕ျပန္တယ္။ သူက ခင္ဗ်ားတို႔ ကမ႓ာက အစ္ဇမ္ ism (realism / post realism/ post modernism/ neolism/ ect.,) ေတြအားလံုး စြန္႔လႊတ္လိုက္ၿပီတဲ့။ ခင္ဗ်ား ဘယ္ကိုသြားမွာလဲ။ ကြၽန္ေတာ္ကေရာ ဘယ္ကို သြားရမလဲ ေမးမိတယ္။ ဘယ္အေျဖမွ မရတဲ့ အတြက္ ကြၽန္ေတာ္ဟာ စမ္းတဝါးဝါးနဲ႔ ကမ႓ာေျမကို ျပန္ေရာက္လာတယ္။

အိမ္မက္ထဲက ကဗ်ာဆရာလို ဘဝ အႏု အၾကမ္းေတြေနာက္လိုက္ ရင္ခုန္ေနတုန္း။ ပန္းခ်ီဆရာလို ဘယ္အရာကိုမွ မဆုတ္ကိုင္ပဲ ေျခဦးတည့္ရာ လြတ္ေျမာက္ေနခ်င္တုန္း။     ။

မိုးပ်ံငွက္
9.10.2016